Turniej o Mistrzostwo Świata 1967 roku rozegrany został w Miami Beach. Do walki o Bermuda Bowl przystąpiły drużyny:
Włoch – Belladonna – Avarelli, d’Alelio – Pabis-Ticci, Garozzo – Forquet; po rezygnacji Carlo Alberto Perroux, kapitanem nie grającym Blue Teamu został Guido Barbone;
USA – Kay – Kaplan, Kehela – Murray, Roth – Root;
Francji – Boulenger – Svarc, Tintner – Stetten, Roudinesco – Pariente;
Tajlandii – Boonsupa – Gaan, Gimkiewicz – Nandhabivat, Shen – Sitajitt
Wenezueli – Benaim – Vernon, Rossignol – Berah, Loynaz – Romanelli.
Mistrzostwa rozpoczęły się od fazy kwalifikacyjnej – trzech rund 32-rozdaniowych meczy, rozgrywanych systemem każdy z każdym, z wynikami przeliczanymi na VP według skali 20-0. Eliminacje nie przyniosły niespodzianek. Oto wyniki rundy kwalifikacyjnej:
1.Włochy 170 VP
2.USA 161 VP
3.Francja 132 VP
4.Tajlandia 73 VP
5.Wenezuela 64 VP
Po rundzie kwalifikacyjnej, dwie pierwsze drużyny rozgrywały mecz finałowy o mistrzostwo świata, a trzecia z czwartą o brązowy medal.
128-rozdaniowy mecz finałowy początkowo był dość wyrównany. Na półmetku, po rozegraniu 64 rozdań, Włosi prowadzili różnicą tylko 3 imp. Jednak przewaga Włochów w dystansie była wyraźna. Oto jedno z rozdań, uwidaczniające przewagę metod licytacyjnych Blue Teamu:
|
♠ AD65 |
|
|
♥ A9653 |
|
|
♦ 765 |
|
|
♣ K |
|
♠ W2 |
N W E S |
♠ 7 |
♥ 1074 |
♥ W |
|
♦ K8 |
♦ DW10932 |
|
♣ A109732 |
♣ D8654 |
|
|
♠ K109843 |
|
|
♥ KD82 |
|
|
♦ A4 |
|
|
♣ W |
|
Obie przed partią, rozdawał N:
Pokój otwarty:
W Kay |
N Forquet |
E Kaplan |
S Garozzo |
|
1♠ |
3♦ |
4♦ |
ktr. |
4♥ |
5♦ |
6♠ |
pas… |
|
|
|
980 dla Włoch
Pokój zamknięty:
W Avarelli |
N Roth |
E Belladonna |
S Root |
|
1♥ |
3♣1) |
4BA |
6♣ |
pas |
pas |
6♥ |
pas |
pas |
7♣ |
ktr. |
pas… |
|
|
|
1)dwukolorówka na młodszych
500 dla USA
Na 16 rozdań przed końcem finału, Włochy prowadziły różnicą 86 imp. Ponieważ Forquet był bardzo zmęczony, a Avarelli skarżył się na ból głowy, nastąpił debiut w mistrzowskiej imprezie pary Belladonna – Garozzo. Pokazali oni lwi pazur w rozdaniu 121:
|
♠ AD732 |
|
|
♥ D4 |
|
|
♦ 9532 |
|
|
♣ 65 |
|
♠ W96 |
N W E S |
♠ 10 |
♥ 632 |
♥ W85 |
|
♦ AKD10 |
♦ 87 |
|
♣ D82 |
♣ KW109743 |
|
|
♠ K854 |
|
|
♥ AK1097 |
|
|
♦ W64 |
|
|
♣ A |
|
WE po partii, rozdawał N:
Pokój zamknięty:
W Kay |
N Pabis-Ticci |
E Kaplan |
S d’Alelio |
|
pas |
pas |
1♠ |
pas |
2♠ |
pas |
4♠ |
pas… |
|
|
|
Kay, po zdjęciu trzech lew karowych zagrał w trefle – 420 dla Włoch.
Pokój otwarty:
W Belladonna |
N Murray |
E Garozzo |
S Kehela |
|
pas |
pas |
1♥ |
pas |
1♠ |
pas |
3♠ |
pas |
4♠ |
pas… |
|
Garozzo zaatakował w karo, a Belladonna, po zdjęciu trzech lew karowych, zagrał w karo po raz czwarty. Garozzo przebił dziesiątką atu. Po nadbiciu królem, rozgrywający musiałby chyba mieć rentgena, aby zdecydować się na podwójny impas waleta z dziewiątką atu. 50 dla Włoch.
Końcowy wynik finału to 338-227 dla Blue Teamu. W meczu o trzecie miejsce Francja pokonała Tajlandię 182-133.
Olimpiada w 1968 roku odbyła się w Deauville. Na starcie w konkurencji open stanęły 33 drużyny. Drużyny te rozegrały kwalifikacje systemem każdy z każdym, po których cztery najlepsze stanęły do walki o medale. Oto kolejność czołówki po eliminacjach:
1.Włochy 474
2.USA 473
3.Holandia 460
4.Kanada 451
5.Australia 444
6.Szwajcaria 434
7.Belgia 422
8.Francja 415
Blue Team wystąpił w swoim tradycyjnym składzie - Belladonna - Avarelli, Pabis-Ticci – d’Alelio, Forquet – Garozzo. USA tym razem reprezentowali Kay – Kaplan, Jordan – Robinson, Root – Roth.
Oto rozdanie z eliminacyjnego meczu z Islandią, w którym po raz kolejny lepiej sprawdziły się włoskie metody licytacji:
|
♠ A63 |
|
|
♥ 9 |
|
|
♦ D75 |
|
|
♣ AD10542 |
|
♠ W952 |
N W E S |
♠ D84 |
♥ W42 |
♥ D1063 |
|
♦ AW1086 |
♦ K943 |
|
♣ 8 |
♣ W9 |
|
|
♠ K107 |
|
|
♥ AK875 |
|
|
♦ 2 |
|
|
♣ K763 |
|
W Eliasson |
N Pabis-Ticci |
E Palsson |
S d’Alelio |
pas |
1♦ |
pas |
2♣ |
pas |
3♣ |
pas |
3♥ |
pas |
3♠ |
pas |
3BA |
pas |
4♣ |
pas |
4♦ |
pas |
4♥ |
pas |
4♠ |
pas |
4BA |
pas |
5♦ |
pas |
6♣ |
pas… |
|
i bezproblemowe swoje, a na drugim stole Islandczycy wpadli na 3BA bez jednej.
Włosi walczyli w 80-rozdaniowym półfinale z Kanadą. Mecz był praktycznie rozstrzygnięty po trzech kwartach, gdy Blue Team prowadził 147-68. W ostatnich dwudziestu rozdaniach Kanadyjczycy zmniejszyli rozmiary porażki, ulegając 120-171.
Drugi półfinał był bardziej wyrównany. Po 60 rozdaniach drużyna amerykańska prowadziła tylko 112-96, wygrywając w końcu 174-142.
W finale po dwudziestu rozdaniach Włosi prowadzili 54-25.
Oto trzy rozdania tej fazy, rozstrzygnięte w licytacji:
Rozdanie 7 (obie po partii, rozdawał S):
|
♠ 632 |
|
|
♥ A1094 |
|
|
♦ K54 |
|
|
♣ K108 |
|
♠ 87 |
N W E S |
♠ 10954 |
♥ W75 |
♥ 62 |
|
♦ D876 |
♦ A102 |
|
♣ 9432 |
♣ D765 |
|
|
♠ AKDW |
|
|
♥ KD83 |
|
|
♦ W93 |
|
|
♣ AW |
|
Kay – Kaplan licytują 2BA – 3BA i biorą 11 lew, podczas gdy Garozzo z Forquetem dochodzą do 6♥ których nie można wygrać bez ataku w karo.
Rozdanie 8 (obie przed partia, rozdawał W):
|
♠ A10 |
|
|
♥ D9764 |
|
|
♦ W9752 |
|
|
♣ 10 |
|
♠ D6542 |
N W E S |
♠ K973 |
♥ 103 |
♥ W52 |
|
♦ D83 |
♦ A106 |
|
♣ KW9 |
♣ D75 |
|
|
♠ W8 |
|
|
♥ AK8 |
|
|
♦ K4 |
|
|
♣ A86432 |
|
Pokój otwarty:
W Robinson |
N Forquet |
E Jordan |
S Garozzo |
pas |
pas |
pas |
1♥ |
pas |
4♥ |
pas… |
|
i swoje, 420 dla Włoch, a w pokoju zamkniętym:
W Avarelli |
N Kay |
E Belladonna |
S Kaplan |
pas |
pas |
1♣ |
2♣ |
2♠ |
pas… |
|
|
i bez jednej, 50 dla USA.
Rozdanie 20 (obie po partii, rozdawał S):
|
♠ 3 |
|
|
♥ D |
|
|
♦ DW985 |
|
|
♣ KW10654 |
|
♠ AD1086 |
N W E S |
♠ W974 |
♥ W984 |
♥ 62 |
|
♦ K2 |
♦ A1074 |
|
♣ D7 |
♣ A83 |
|
|
♠ K52 |
|
|
♥ AK10753 |
|
|
♦ 63 |
|
|
♣ 92 |
|
Pokój otwarty:
W Robinson |
N Forquet |
E Jordan |
S Garozzo |
1♠ |
pas |
1BA1) |
2♥ |
pas(?) |
pas |
3♠ |
pas… |
1)forsujące, m.in. inwit do końcówki pikowej w składzie zrównoważonym
i 10 lew, 170 dla USA.
Pokój zamknięty:
W Avarelli |
N Kay |
E Belladonna |
S Kaplan |
1♥ |
2BA |
ktr. |
pas |
pas |
3♣ |
pas |
pas |
3♠ |
pas |
4♠ |
pas… |
11 lew, 650 dla Włoch.
W drugiej dwudziestce USA odrobiło kilka punktów. Po czterdziestu rozdaniach było 94-71 dla Włochów. W tej sesji niezwykle dynamiczne było rozdanie 22 (WE po partii, rozdawał E):
|
♠ KD72 |
|
|
♥ KW85432 |
|
|
♦ 7 |
|
|
♣ 2 |
|
♠ 8643 |
N W E S |
♠ - |
♥ 10 |
♥ D6 |
|
♦ AK63 |
♦ W109542 |
|
♣ AD98 |
♣ K10765 |
|
|
♠ AW1095 |
|
|
♥ A97 |
|
|
♦ D8 |
|
|
♣ W43 |
|
Kay i Kaplan z rękami WE nie weszli do licytacji:
W Kay |
N Forquet |
E Kaplan |
S Garozzo |
|
|
pas |
1♠ |
pas |
4BA |
pas |
5♥ |
pas |
5♠ |
pas… |
|
Swoje, 650 dla Włoch.
Belladonna z Avarellim nie pasowali tak potulnie:
W Avarelli |
N Robinson |
E Belladonna |
S Jordan |
|
|
pas |
1♠ |
ktr.(!) |
rktr.(?) |
2♠1) |
pas |
3♣ |
3♥ |
3♠2) |
pas |
4♦ |
4♠ |
5♦ |
pas |
pas |
5♠ |
6♣(!) |
pas |
pas |
6♠ |
pas |
pas |
ktr. |
pas… |
|
|
1)najkrótszy kolor
2)renons
Robinson celnie poszedł w obronę, redukując stratę Amerykanów do 11 imp. W rozdaniu tym widać zasadniczą różnicę w stylu licytacji – Avarelli nie przepasował 13 PC; było to o tyle bezpieczne, że kontra nie obiecywała fitu kier! Teraz Robinson nie dostrzegł chyba niebezpieczeństwa i zalicytował schematyczna rekontrę, zamiast pójść drogą Forqueta. Umożliwiło to Belladonnie z Avarellim precyzyjną wymianę informacji i dojście w ataku do szlemika.
Po trzeciej dwudziestce przewaga wzrosła do 39 punktów. W ostatniej 20-rozdaniowej części Amerykanie dzięki bardzo ostrej, odważnej grze odrobili znaczną część strat. Na 5 rozdań przed końcem przewaga Włochów stopniała do 11 imp.
W rozdaniu 76:
|
♠ A107532 |
|
|
♥ K4 |
|
|
♦ KD |
|
|
♣ K43 |
|
♠ D9 |
N W E S |
♠ W84 |
♥ D10875 |
♥ 9 |
|
♦ W9542 |
♦ A10763 |
|
♣ 10 |
♣ A986 |
|
|
♠ K6 |
|
|
♥ AW632 |
|
|
♦ 8 |
|
|
♣ DW752 |
|
po licytacji:
W d’Alelio |
N Robinson |
E Pabis-Ticci |
S Jordan |
|
1♠ |
pas |
2♥ |
pas |
2♠ |
pas |
3♠ |
pas |
4♠ |
pas… |
|
Pabis-Ticci oddał morderczy atak asem trefl, po czym trefl do przebitki, dojście karem, jeszcze jedna przebitka trefl i bez dwóch – 200 dla Włoch. A na drugim stole Kaplan, na ten sam kontrakt, zawistował sztampowo w singletona kier i Forquet bez problemu zrealizował swoje.
Na marginesie tego rozdania - od lat jest ono jednym z przedmiotów dyskusji na temat czystości gry graczy Blue Teamu.
W następnym rozdaniu, Amerykanie, szukając szansy na wyrównanie stanu meczu zagrali szlema na impasie:
|
♠ KDW8 |
|
|
♥ 2 |
|
|
♦ K63 |
|
|
♣ A10653 |
|
♠ 96543 |
N W E S |
♠ 10 |
♥ W105 |
♥ K98763 |
|
♦ 85 |
♦ 10942 |
|
♣ 942 |
♣ K8 |
|
|
♠ A72 |
|
|
♥ AD4 |
|
|
♦ ADW7 |
|
|
♣ DW7 |
|
W d’Alelio |
N Robinson |
E Pabis-Ticci |
S Jordan |
|
|
pas |
1♦ |
pas |
2♣1) |
pas |
4BA |
pas |
5♦ |
pas |
5BA |
pas |
6♥ |
pas |
7BA |
pas… |
|
|
|
1)naturalne, forsujące do dogranej
Król za impasem i bez jednej, a Forquet z Garozzo zatrzymali się w szlemiku. Końcówka meczu była już płaska i Włosi wygrali wielki finał 172-123, zdobywając swoje drugie złoto olimpijskie, a jedenasty światowy tytuł mistrzowski.
Marek Wójcicki