AKADEMICKIE MISTRZOSTWA POLSKI 2025 – DZIEŃ 2

RELACJE

MACIEJ KĘDZIERSKI

Sobota – kulminacja

W sobotę, już bez udziału cheerleaderek, rozegrano drugą część Akademickich Mistrzostw Polski w konkurencji par wraz z finałami oraz rozpoczęto rywalizację drużynową.

Na stronie AMP-ów na Facebooku pojawiło się wiele wywiadów, szczególnie interesujące mogą być te z sędziami. To opowieści o zakulisowych technikaliach – Zbyszek Sagan na nagraniu prezentuje na przykład maszynę powielającą, a także o interwencjach i zachowaniach graczy na turniejach. To gdyby ktoś zachodził w głowę, co o nas myślą sędziowie.

Po rozegraniu 50 rozdań w turnieju par uczestników podzielono na 3 finały: TOP 10 trafiło do finału A, druga dziesiątka do Finału B, a reszta do Finału C. Powoduje to, że w Finale A czołówka gra na siebie, chociaż maksowanie przeprowadza się względem całej sali, co bywało niejednokrotnie powodem narzekań „pechowców”. Ale wiadomo, że tam gdzie ktoś marudzi na regulamin, to komu innemu to odpowiada. Tylko ta druga grupa nie jest aż tak głośna.

Ostateczne wyniki:

1. Wojciech Bondarewicz – Paweł Stężała (Uniwersytet Szczeciński) – 64,38%
2. Uladzislau Tsitavets – Jakub Bereza (Politechnika Warszawska) – 64,19%
3. Maksymilian Szczurowski – Jacek Marciniak (Politechnika Warszawska) – 63,88%
4. Magdalena Klimczewska – Wojciech Duda (Uniwersytet Warszawski) – 62,84%
5. Michał Stasik – Łukasz Kasperczyk (Uniwersytet Jagielloński) – 62,81%

Gratulacje!

Namiastka Finału

W swoim marszu po złoto w 10-rozdaniowym Finale A reprezentanci Szczecina zanotowali aż 4 zapisy w okolicach 20%.

A wcale nie mieli dużej przewagi nad resztą peletonu przed samym Finałem. Co więc takiego musiało im się udać?

AMP 2025, pary	AK
Rozd. 60	AKD1043
E/Nikt	743
	K4
W7432	WNES	108
92		W5
KD		A862
9865		DW732
	D965
	876
	W1095
	A10

W Kot	N Stężała	E G. Leśniewski	S Bondarewicz
		pas	pas
1	ktr.	2	pas
3	3BA	pas…

Tym razem nadagresywne sztuczki gracza W skończyły się małą tragedią. Z pozycji N wyglądało, że 3BA nie będzie dużo gorsze niż 3 , a do 10 lew w kiery brakuje dużo więcej niż do 3BA. No i to jest niższa końcówka.

S był raczej zadowolony wykładając dziadka.

Na oko w kiery i w BA są te same górne lewy: 3 pikowe, 6 kierowych, 2 trefle. 3BA jest teoretycznie nawet o lewę lepsze – dwie nadróbki są niezagrożone z powodu zablokowania kar. Na 4 obrońcy teoretycznie mogliby wziąć 3 lewy po cyrkowym wiście małym karem. 89% dla NS.

Zespół wespół

Więcej o turnieju par po samych zawodach. Dzisiaj muszę jeszcze wspomnieć o turnieju teamów.

Po 5 z 9 zaplanowanych 6-rozdaniowych rund prowadzi Kraków. Ale, ku mojemu niepocieszeniu, to nie AGH-owska ekipa gospodarzy, a nasi nemesis z UJ-otu.

1. UJ Kraków I (Michał Stasik, Łukasz Kasperczyk, Roman Madej, Franciszek Kurlit, Ada Szewc, Laura Cichoń) – 77,75 VP
2. AGH Kraków III (Maximilian Szemik, Jakub Ledwoń, Krystyna Gasińska, Paweł Skrzypek) – 75,82 VP
3. US Szczecin I (Wojciech Bondarewicz, Paweł Stężała, Jacek Batóg, Robert Lewandowski) – 75,61 VP

Różnice te są nieznaczne, a wynik powyżej 70 VP ma aż 9 z 45 drużyn, tak więc walka jest cały czas otwarta i na finiszu prawdopodobnie będzie decydować fotokomórka. Jest gęsto.

Wypatrzyłem przy tym jedno ciekawe rozdanie, które przez mało kogo zostało poprawnie rozwiązane:

AMP 2025, teamy	A75
Rozd. 22	A10873
E/WE	8762
	10
KDW842	WNES	96
6		KDW92
W1053		A94
D5		AKW
	103
	54
	KD
	9876432

Na 4 rozgrywane z ręki W zazwyczaj wistowano w  10.

Dla obu obrońców jest oczywiste, że wist ten padł z krótkości.

Gracz S do figury trefl powinien dołożyć więc lavinthalowo małego trefla, najlepiej 2.

Teraz wykazać musi się N. Pierwszą figurę pikową należy przepuścić, zabić dopiero drugą i następnie odejść w karo. Teraz rozgrywający ma spory problem. Nie ma jak przejść do ręki, by połączyć atuty… I musi już przegrać.

Gracz W może wygrać grę, zakładając w ciemno podział trefli 7-1 i zaczynając od wyrabiania kierów. Wtedy gracz N bije, odchodzi w karo i teraz rozgrywający musi niezwykle celnie zagrać – pobić A, grając dokładnie na  KD drugie u S, ewentualnie drugiego K i gapiostwo S, który zapomni się odblokować.

Nie jest to takie absurdalne – w końcu skoro już przyjęliśmy w ciemno trefle 7-1, S musi obsłużyć drugiego kiera, a piki nie mogą być 4-1 (chyba że singlowa 10 u S), to pozostaje nam maksymalnie dubel karo w ręce S. A wtedy puszczenie przegrywa, bo obrońcy zmontują z kolei przebitkę karową przy podziale tego koloru 4-2.

Nadmienię jeszcze, że chytry N wyjdzie w takim rozdaniu w  2 jak spod figury, a nie odmienną 7.

Cóż, bez bloku 3 ta rozgrywka jest bardzo karkołomna, z kolei po nim wydaje się sensowna. Ot taki, urok gry.

Znakomicie poradzili sobie z tym rozdaniem na NS Paweł Skrzypek i Krystyna Gasińska reprezentujący moją Alma Mater – AGH w Krakowie. Rozgrywający (co ważne, z UJ-otu) nie poradził sobie z subtelnością tego rozdania – zaimpasował karo raz i drugi, więc leżał jak długi (to znaczy bez dwóch). Ja tu sobie popisuję, oni punktują dla Uczelni, a UJ płacze. Świetna sprawa.

Jeszcze więcej, bo aż 6 lew w obronie, (po dwukrotnym impasie karo rozgrywający oddał jeszcze przebitkę karo) wycisnęli Wojciech Bąk i Natalia Suszanowicz (Uniwersytet Warszawski), ale u nich przeciwnik rozgrywał zbyt optymistyczne 5 , więc dobra obrona gwarantowała już wzięcie zapisu parze NS.

Do zobaczenia!