CZYTANIE RĄK ⚿

TECHNIKA

MAREK WÓJCICKI

Jean Besse, wieloletni reprezentant Szwajcarii, słynął z doskonałej rozgrywki. Był świetnym technikiem, ale jego atutem była także „table presence”. Oto rozdanie z drużynowych mistrzostw Europy 1963, z meczu przeciwko Blue Teamowi.

Po licytacji:

N zawistował damą kier, a po wzięciu lewy powtórzył kiery blotką (S podłożył króla):

D93	WNES	A875
A2		743
AK53		D108
K852		A104

Besse po lewie na asa zagrał karo do damy i odwrócił w karo. S dołożył kiera. Z ręki król i pik do asa, po czym blotka pik. Gdy S dołożył blotkę, Besse założył, że nie ma on króla. To się potwierdziło, gdy N wziął tę lewę właśnie królem i ściągnął dwa wyrobione kiery. Teraz odszedł w trefla. Oto końcówka:

D	WNES	87
–		–
K		–
K85		A104

Besse, wiedząc, że N miał układ 2452, wziął w ręce na króla i grając króla karo (ze stołu trefl), ustawił S w przymusie krzyżowym, gdyż jego ręka wyglądała następująco:

 W1064  K1086  9  DW97.

Oczywiście, N mógł obłożyć kontrakt, nie ściągając kierów, a wyrabiając sobie kara.

O graczach Blue Teamu od dawna krążyły różne opowieści. Część z nich zmaterializowała się teraz w książce Avone Wilsmore’a, o której pisałem już w tym numerze. Ale trzeba przyznać, że grać w karty jednak potrafili. Oto próbka temperamentu i techniki.

W tym rozdaniu rozgrywał obrońca z pozycji S z pierwszego, Camillo Pabis-Ticci.

Po licytacji:

W Pabis-Ticci	N	E	S
	3	ktr.	4
5	pas	6	pas…

N zaatakował 10:

D10643	WNES	AK72
AD6		5
7653		AK2
9		D8762

Dziesiątka została pobita damą, a S wziął na króla i zagrał w drugiej lewie trójkę trefl. Rozgrywający przebił dziesiątką atu i z ulgą zobaczył, że N zrzucił w tej lewie kiera.

Co dalej?

Pabis-Ticci odegrał damę pik – obaj obrońcy dołożyli, po czym zagrał pika do króla – od N drugi już kier. Teraz zagrał ósemką trefl na ekspas – walet, przebitka w ręce. Przejście do stołu królem karo i znów trefl na ekspas – siódemka trefl – od S as, przebity w ręce ostatnim już atutem.

Rozgrywający w zasadzie miał rozliczoną rękę N – dwa czarne singletony, siedem kierów i cztery kara. Dawało to prosty przymus karowo-kierowy

Wobec tego w końcówce:

–	WNES	K7
AD6		5
765		A2
–		6

przeszedł do stołu asem karo i ściągnął króla pik oraz ostatniego pika (z ręki dwa kara). N na razie spokojnie dokładał dwa kiery. Ale gdy zagrana została forta trefl (z ręki blotka kier), przy stole niemal zaskwierczało. N znalazł się w przymusie na czerwone kolory i szlemik został wygrany.

Cały rozkład poniżej:

	5
	KW109842
	W1098
	10
D10643	WNES	AK72
AD6		5
7653		AK2
9		D8762
	W98
	73
	D4
	AKW543