TECHNIKA
MAREK WÓJCICKI
Rozdanie pochodzi z rozgrywek kadry kanadyjskiej, zdaje się z 2011 roku.
Rozgrywał Vince Demuy, który dopiero co wyszedł z wieku juniorskiego.
Po licytacji (obie przed):
| W Demuy | N | E | S |
1
| 1
| pas | |
| 2
| pas | 2
| pas |
| 2BA | pas | 3BA | pas… |
N wyszedł waletem karo:
|
| WNES |
|
|
|
| |
|
| |
|
|
Dołożona ze stołu dama wzięła lewę.
Jak należy rozgrywać?
Demuy doszedł do wniosku, że N, który w karach ma AW10, wyszedł w ten kolor z długości. Aby zwiększyć swoje szanse na 5 lew pikowych, niezbędnych do wygrania kontraktu, co przy podziale tego koloru 4-1 może wymagać impasu waleta, postanowił sprawdzić, przynajmniej częściowo, trefle, aby uzyskać obraz ręki N.
Zagrał więc trefla do asa, po czym trefla do króla. Obaj obrońcy dołożyli po dwa razy do koloru. Demuy odegrał teraz króla pik, po czym zagrał ze stołu dziesiątkę pik, przepuszczając w ręce po dołożeniu przez S blotki. N zrzucił w tej lewie kiera i kontrakt został zrealizowany z nadróbką, gdyż trefle dzieliły się 3-3.
Oto pełny rozkład:
|
| ||
|
| ||
|
| ||
|
| ||
|
| WNES |
|
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
| ||
|
| ||
|
| ||
|
|
Na drugim stole Neil Kimelman rozgrywał 4
S wyszedł piątką kier i Daniel Korbel (N) wziął na waleta, po czym odwrócił blotką kier do króla u partnera. Ten podegrał karo, grając ósemką. N wskoczył asem i odszedł asem kier.
Rozgrywający przebił i doszedł do wniosku, że ten pośpiech w odbieraniu lew, zwłaszcza wskoczenie asem karo, a także niezagranie trzeci raz w kiery przed karami, można wytłumaczyć tylko tym, że obrońcy widzą szanse na lewę atutową, co jest możliwe tylko przy podziale tego koloru 4-1.
Bazując na takim wnioskowaniu, po przebiciu trzeciego kiera rozgrywający odegrał króla pik i zagrał dziesiątkę pik, przepuszczając w stole po dołożeniu przez S blotki.
W ten sposób zrealizował kontrakt i rozdanie w tych niezwykłych okolicznościach zakończyło się remisem.
Bohaterem drugiego rozdania jest Joe Grue, o którym więcej pisaliśmy miesiąc temu. Rozdanie także pochodzi z rozgrywek kadrowych, tym razem USA.
Po licytacji (WE po partii)
| W | N | E Grue | S |
| pas | 2
| 4
| 4
|
| 4BA3) | pas | 5BA4) | 7
|
| pas5) | pas | 7
| pas… |
1)słabe dwa;
2)szlemikowe na pikach (!);
3)Blackwood;
4)0-3 wartości i renons;
5)zachęcający.
S wyszedł królem trefl:
|
| WNES |
|
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
Jak należy rozgrywać?
Można podziwiać ustalenia amerykańskich zawodowców, zwłaszcza rozróżnienie skoku w 4
S wyszedł królem trefl i rozgrywający stanął przed niełatwym zadaniem.
Jednak aktywna licytacja przeciwników dała wiele wskazówek. Kiery na pewno dzieliły się 6(N)-3(S). Przecież N będący w korzystnych założeniach z siedmioma kierami na pewno otworzyłby energiczniej. S pokazał długość treflową, na pewno 6, a raczej 7 kart. Czyli u N można było się spodziewać układu 2641 lub 3631. Jednak Grue doszedł do wniosku że szanse na podział pików 3-0 i kar 3-3 są mniejsze, niż 2-1 i 4-2, poza tym, przy 3631 u N do wygrania byłaby potrzebna dama karo u S, a desperacka próba obrony szlemem sugerowała jednak brak potencjalnej defensywy w kolorach krótkich.
Zagrał więc konsekwentnie – odegrał asa pik. Obaj obrońcy dołożyli blotki. Teraz as karo i karo do króla, po czym walet karo. Gdy N dołożył blotkę, Joe zrzucił z ręki trefla. Kontrakt został wygrany, gdy S miał faktycznie układ 1-3-2-7, na jaki zagrał rozgrywający.
Oto cały rozkład:
|
| ||
|
| ||
|
| ||
|
| ||
|
| WNES |
|
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
| ||
|
| ||
|
| ||
|
|
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.