KMP IMP 1/2025

RELACJE

MAREK WÓJCICKI

W ostatni poniedziałek stycznia rozegrany został pierwszy turniej tegorocznych korespondencyjnych mistrzostw Polski na IMP. Frekwencja nie zawiodła – wystartowało 755 par, które grały w 50 ośrodkach.

Oto czołówka:

1. Roman Opaliński – Przemysław Zawada PK 91.60 imp
2. Mariusz Bielski – Mariusz Krakowiak KP 87.32
3. Krzysztof Rogoziński – Ryszard Sakowicz WP/LU 82.92
4. Jan Borychowski – Bogdan Świątek WP 79.57
5. Janusz Piwoński – Elżbieta Zalewska KP 79.44
6. Sławomir Bogdanowicz – Aleksander Gaweł DS 78.59

PEŁNE WYNIKI

Warto podkreślić, że Opaliński Zawada wygrali całkiem niedawno listopadowy turniej KMP na maksy.

Popatrzmy na kilka rozdań, które walnie przyczyniły się do zwycięstwa na impy.

OSTRY SZLEMIK

Są tacy, którzy mówią, że „dobry szlemik to ten, który wychodzi”. Oto przykład takiego „dobrego” kontraktu:

Rozd. 24 Nikt/W	9 A D W 7 5 4 A W 9 6 3 4
10 4 9 6 10 8 7 4 2 D 7 5 2	WNES	K D 5 3 8 3 K 5 A W 10 8 6
	A W 8 7 6 2 K 10 2 D K 9 3

Szlemik w kiery na linii NS nie jest rewelacyjny, zwłaszcza gdy z licytacji wygląda, że król karo jest za asem, a piki nie dzielą się 3-3. Zawada – Opaliński wylicytowali go tutaj:

W	N	E	S
	Zawada		Opaliński
pas	1	ktr.	2 *
pas	3	pas	4 *
pas	4BA	pas	5
pas	6	pas…

2 – fit kierowy, 4-6 PC lub forsujące do dogranej;

4 – krótkość karo, oczywiście silny wariant.

Po ataku królem pik rozgrywka, zwłaszcza po kontrze, praktycznie lokalizującej króla karo i asa trefl, nie nastręczała problemów.

Za wygranie szlemika było +9.68 impa.

MINIPODNIESIENIE

W analizie tego rozdania pisałem, że po otwarciu 1 ze Strefy, gracze S przed partią nie powinni pasować, a zalicytować, o ile system daje taką możliwość, „minipodniesienie” – wskazać rękę w sile 4-6 PC z fitem w kolorze otwarcia:

Rozd. 17 Nikt/N	A 7 6 A K 10 4 3 A K 6 4 2 –
K D W 10 8 9 D W 7 A K 10 5	WNES	5 4 3 D 8 6 5 10 9 8 9 6 3
	9 2 W 7 2 5 3 D W 8 7 4 2

W systemie pary Opaliński – Zawada po otwarciu 1!h minipodniesienie zawarte jest w dwuznacznej odpowiedzi 1!s – która jest albo naturalna, z kolorem 4+, albo właśnie z fitem w sile 4-6 PC z ręką nie nadającą się na blokujące 3!h.

W	N	E	S
	Zawada		Opaliński
	1	pas	1 *
ktr.	rktr.*	pas	2 *
pas	4	ktr.(?)	pas…

1 – naturalne lub minipodniesienie;

rktr. – fit, 3 karty w pikach;

2 – minipodniesienie.

Prawie połowa par NS nie doszła tu do końcówki, którą grano na mniej więcej 200 stołach. Za 4 bez kontry byłoby tylko +3.3 imp.

MILCZENIE BYWA ZŁOTEM

Czasem dojście o własnych siłach do optymalnego kontraktu jest trudne, nieraz wręcz niemożliwe. Tak było w tym turnieju w rozdaniu nr 1:

Rozd. 1 Nikt/N	K D 10 4 K 6 3 A D 9 8 6 2
9 5 D W 10 K 6 4 K D W 10 7	WNES	A 8 7 9 7 5 10 9 8 7 A 5 4
	W 6 3 2 A 8 4 2 W 5 3 2 3

Jeżeli para WE pasowałaby tutaj cały czas, NS nie mieliby szans wylicytować końcówki pikowej, nawet gdyby N zaczął licytację naciągniętym 1BA.

Popatrzmy jak to poszło tam, gdzie późniejsi zwycięzcy zajmowali tutaj pozycje NS:

W	N	E	S
	Zawada		Opaliński
	1	pas	1
2	pas	pas	ktr.
pas	2	3	3
pas	4 (!)	pas…

Gdyby W nie wszedł 2 , NS zagraliby co najwyżej 2 , czasem nawet 2 – na pewno są pary, które z kartą N po 1 partnera licytują 1 (w protokołach było nieco kontraktów kierowych na linii NS). A tutaj… S dostał szansę na poważniejsze zaistnienie w licytacji – najpierw wznowił kontrą, która wskazywała na górę negatu z możliwości gry w kolory starsze, a potem po 3 nie odpuścił, tylko chciał powalczyć o zapis, licytując 3 . Dla N było jasne, że ma on krótkość trefl i na pewno nie 4-5 PC, a zgrabne 5-6, co dawało spore szanse na to, że jest 20 PC i wyłączenie, co zwykle czyni końcówkę w starszy opłacalną.

Za wygranie końcówki pikowej było tutaj +7.37 imp.