TECHNIKA
ROMAN KRZEMIEŃ
Na czym polega przymus (a raczej pseudoprzymus) Slavenburga, pokażę na przykładzie, który napotkałem wiele lat temu, studiując „biblię” przymusów, czyli monografię „Bridge squeezes complete” autorstwa C. E. Love.
K4 | ||
8753 | ||
AKD754 | ||
8 | ||
W8753 | WNES | 1092 |
W1096 | 42 | |
1062 | W983 | |
10 | W754 | |
AD6 | ||
AKD | ||
‒ | ||
AKD9632 |
S rozgrywa 7BA po wiście w waleta kier.
Spróbujmy zgrać trzy kiery i trzy piki, nie ruszając kar. Jeżeli na jednej ręce będą cztery trefle i cztery kara, to oczywiście obrońca zatrzyma kara.
A skąd się wzięła nazwa – przymus Slavenburga? Z rozdania rozegranego podczas turnieju „TOP 16” o puchar redakcji Sunday Times w 1965 roku.
K74 | ||
KW73 | ||
KD84 | ||
104 | ||
D962 | WNES | AW853 |
84 | ‒ | |
AW72 | 10953 | |
D63 | K852 | |
10 | ||
AD109652 | ||
6 | ||
AW97 |
W | N Kreijns | E | S Slavenburg |
pas | pas | 1 | 2 |
2 | 4 | 4 | 5 |
ktr. | pas… |
Wist dwójką pik. Ze stołu król (żeby uniknąć odwrotu w trefla). As i pik ‒ przebity. Blotka karo, wskok asem i kolejny pik ‒ znów przebity. Na mariasza karo można wyrzucić dwa trefle, ale jeden jeszcze zostanie. Toteż Slavenburg, nie ruszając kar, zaczął ciągnąć atuty. W czterokartowej końcówce każdy z obrońców trzymał trzy kara i singlową figurę trefl. Oczywiście, obrona trochę pobłądziła. Zwłaszcza E, który powinien się zorientować, że gdyby partner miał mniej, niż 4 kara, to by wyrzucił jedno. Ale przecież byli to gracze na najwyższym światowym poziomie, więc jednak nie jest to takie oczywiste.
Teraz rozgrywka innego mistrza brydżowej psychologii stosowanej:
972 | ||
W3 | ||
KD93 | ||
A1072 | ||
W863 | WNES | D5 |
K1087 | 9642 | |
W1042 | A765 | |
3 | W96 | |
AK104 | ||
AD5 | ||
8 | ||
KD854 |
To rozdanie jest o rok późniejsze – z DME w Warszawie w 1966. Anglicy grali z Norwegami i będąc po połówce wysoko przegrani, musieli odbijać straty. Stąd trochę awanturniczy kontrakt 6 (piki nie były w licytacji). Rozgrywał Maurice Harrison Gray.
Wist blotką kier spod króla i dama w ręce wzięła. Teraz ósemka karo ‒ blotka, król, as.
Pierwszy wist był przychylny, ale gdy as karo ukazał się u E, wydawało się, że nic nie uratuje kontraktu. Jednego pika można wyrzucić na damę karo, ale co zrobić z drugim?
Rozgrywający nie poddał się jednak. Zabił zagranego teraz kiera asem, przebił damę kier i pozostawiając w stole damę karo, wrócił do ręki atutem i ściągnął jeszcze trzy trefle.
97 | ||
‒ | ||
D93 | ||
‒ | ||
W86 | WNES | D5 |
‒ | ‒ | |
W10 | 765 | |
‒ | ‒ | |
AK104 | ||
‒ | ||
‒ | ||
5 |
Teraz ostatni trefl… W „musiał” trzymać W10 karo, więc wyrzucił kolejnego pika.
Kolejny TOP 16 – tym razem w Hadze w 1990 roku. Na NS Chagas – Branco, na WE Chemla – Mari.
D10965 | ||
64 | ||
AD96 | ||
K2 | ||
K8 | WNES | W74 |
7 | 1082 | |
K8753 | W1042 | |
W8753 | D109 | |
A32 | ||
AKDW953 | ||
‒ | ||
A64 |
Brazylijczycy „dowędrowali” aż do szlema kierowego. Wist treflowy Chagas zabił, przebił trefla i nie ruszając asa karo, ściągnął sześć razy atu. W czterokartowej końcówce Chemla miał drugie króle w pikach i karach, a w stole była druga dama pik i AD karo. Teraz zagrane zostało ostatnie atu i Chemla wyrzucił blotkę pik. Tłumaczył się tym, że jeżeli S ma AW pik i blotkę karo, to musi trafić, który impas wykonać.
Puchar Vanderbilta 1975. WE po partii.
106 | ||
AK109 | ||
AW872 | ||
DW | ||
AD87432 | WNES | KW9 |
‒ | DW76 | |
K963 | D1054 | |
86 | 75 | |
5 | ||
85432 | ||
‒ | ||
AK109432 |
W pokoju otwartym:
W Cohen | N Ross | E Katz | S Paulsen |
pas | 1 | pas | 2 |
2 | 3 | pas | 5 |
pas… |
Ross oddał pika i dwa kiery, kładąc się bez jednej. A w pokoju zamkniętym NS wylądowali w kontrakcie treflowym:
W Hamilton | N Mohan | E Rubin | S Bates |
3 | ktr. | pas | 6 |
pas… |
Wist as pik, po czym dama pik – przebita. Bates ściągnął pięć razy atu, wyrzucając ze stołu 10 i 9 kier. W wyrzucił piki, a biedny E myśląc, że musi trzymać wszystkie kara, pozbył się dwóch kierów.
O tym, że „Polacy nie gorsi”, wiemy już od czasów Frycza Modrzewskiego. Oto „polski slavenburg” z turnieju teamów w Głogowie z 1976 roku.
DW7 | ||
AK109 | ||
65 | ||
9864 | ||
652 | WNES | A84 |
8743 | DW65 | |
W972 | 1083 | |
W3 | D52 | |
K1093 | ||
2 | ||
AKD4 | ||
AK107 |
W Leśniewski | N Węcławek | E Ilnicki | S I.Nowak |
1 | |||
pas | 1 | pas | 2 |
pas | 3BA | pas | 4 |
pas | 5 | pas | 6 |
pas… |
Była to przedostatnia runda i poznaniacy musieli wysoko wygrać to rozdanie. Stąd ich ostra licytacja. 1 oznaczało negat lub od 11 PC ze starszą czwórką, a 2 silnego trefla na 5+ karach.
Wist ósemką kier, pobity asem. Teraz dama pik. E wskoczył asem i wyszedł w karo. Nowak zgrał dwa kara, trzecie przebił waletem, po czym, rezygnując z lewy kierowej, odatutował i ściągnął ostatnie karo. Powstała końcówka:
‒ | ||
K109 | ||
‒ | ||
98 | ||
‒ | WNES | ‒ |
743 | DW | |
‒ | ‒ | |
W3 | D52 | |
9 | ||
‒ | ||
‒ | ||
AK107 |
Obrońcy wiedzieli oczywiście, że Nowak miał tylko cztery kara. Ponieważ nie zgrał króla kier, więc jego skład był „jasny” – 4243. Na zagranego teraz ostatniego atuta Leśniewski zrzucił blotkę kier, a Ilnicki – trefla. Resztę lew wziął więc rozgrywający na trefle.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.