HOMELAND – SEZON ZERO (1) ⚿

ZDARZYŁO SIĘ NAPRAWDĘ

MAREK WÓJCICKI

Rzadko oglądam w telewizji cokolwiek innego niż programy informacyjne czy sportowe, ale bywa, że daję się wciągnąć i robię sobie dłuższe sesje, zwłaszcza gdy trafię na serial, który mi się podoba. Szczególnie lubię coś w stylu szpiegowskim bądź political fiction. Tutaj od kilku lat jednym z moich ulubionych jest Homeland, gdzie niepoślednią rolę pełni rywalizacja wywiadów, w kilku sezonach pomiędzy służbami amerykańskimi i pakistańskimi. Akcja Homelandu dzieje się współcześnie, ale w brydżu zacięte spotkania, chciałoby się powiedzieć boje, miały miejsce w latach osiemdziesiątych XX wieku, gdy grupa pakistańskich brydżystów, pod wodzą ruszającego na podbój świata Zii Mahmooda, zaliczała się do światowej czołówki.

Jedną z tych konfrontacji, która mogłaby na pewno stać się materiałem na brydżowy thriller, był półfinałowy mecz Rosenblum Cup w Bal Harbor na Florydzie w 1986 roku.

Pierwsze edycje Rosenblum Cup (otwartych mistrzostw świata teamów, z których pierwsze wygrała reprezentacja Polski w 1978 roku w Nowym Orleanie) rozgrywane były inaczej, niż ostatnio. Zaczynało się od knock-outów, które miały wyłonić trzech półfinalistów ‒ drużyny bez porażki w play off. Odpadający z knock-outu wpadali do turnieju teamów na dochodzenie, którego zwycięzca dołączał do grona półfinalistów.

Play off był zdominowany przez zespoły amerykańskie, które stanowiły zdecydowaną większość uczestników. Wyłonioną w ten sposób trójkę półfinalistów stanowili:

BECKER: Mike Becker – Ronny Rubin, Jeff Meckstroth – Eric Rodwell, Mike Lawrence – Peter Weichsel;

ROBINSON: Steve Robinson – Peter Boyd, Eddie Manfield – Kit Woolsey, Bobby Lipsitz – Neil Silverman;

TOUCHTIDIS: Stelios Touchtidis – Jim Robison, Ross Grabel – Jon Wittes, Robert Radwin – Stanford Holtzberg.

W Swissie walka była bardzo wyrównana i losy awansu ważyły się do ostatniego 7-rozdaniowego meczu. Pięć najlepszych teamów przebiło się do mini-play off, gdzie wraz z przegranymi w ostatnich meczach z teamami półfinalistów walczyły o pozostałe w półfinałach jedno miejsce. Ta faza trwała jeden dzień, w trakcie którego półfinaliści mogli zażywać relaksu przed walk o medale. Czwartym półfinalistą została grająca w czwórkę drużyna PAKISTANU: Zia Mahmood – Jan E Alam Fazli, Nishat Abedi – Nisar Ahmed.

W półfinale ten grający bez chwili oddechu kwartet trafił na wypoczęty po dniu przerwy team BECKER. Meckstrotha z Rodwellem nie trzeba nikomu przedstawiać. Lawrence i Weichsel to dwóch graczy, którzy odnosili wielkie sukcesy w innych zestawieniach (Lawrence miał na koncie 2 złota i 2 srebra Bermuda Bowl w barwach Asów z Dallas, a Weichsel złoto Bermuda Bowl z 1983 roku i wiele innych sukcesów, m.in. wygranie Sunday Timesa w parze z Alanem Sontagiem). Mike Becker i Ronny Rubin w zasadzie bardziej zajmowali się grą na giełdzie i w kasynach, niż brydżem, ale tu też mieli wiele osiągnięć (Becker w parze z ojcem, jednym z najlepszych graczy amerykańskich, B.J.Beckerem). Grali skomplikowanym, relayowym systemem i znani byli z zamiłowania do niestandardowych akcji.

W drużynie Pakistanu była jedna stała para ‒ Nisar – Nishat, obaj słynęli z doskonałej techniki. Zia grał w parze z Fazlim, z którym nie grał na stałe, gdyż jego regularny partner ‒ Salim Masood ‒ tym razem nie mógł zagrać. Niemniej mieli w arsenale systemowym parę wynalazków ‒ otwarcie 3, oznaczające słaby blok na nieznanym kolorze starszym, oraz całkowicie losowe otwarcie 3 na trzeciej ręce w założeniach korzystnych.

W meczu, jak przystało na wstęp do szpiegowskiego serialu, działo się sporo. Popatrzmy…

	94
Rozd. 3/I	W762
WE/S	K10952
	76
KD	WNES	73
AKD54		1093
DW76		4
D4		A1098532
	AW108652
	8
	A83
	KW

Becker – Rubin potwierdzili tutaj swoją renomę. Po otwarciu 1, Becker z kartą W zdecydował się na dość nieortodoksyjne wejście 1BA, a Rubin pokazał, że w tym boju nie będzie się brało jeńców:

W Becker	N Fazli	E Rubin	S Zia
			1
1BA	pas	3BA	pas…

Fazli wyszedł zdyscyplinowanie w piki, a Zia podłożył dziesiątkę. Becker wziął damą i spróbował dwa razy kiery. Gdy ujawnił się ich zły podział, zagrał damę trefl, przepuszczając w stole. Zia wziął królem i zaczął ciągnąć piki… Rubin ze swoją ręką znalazł się w przymusie i mogło być za 600, ale Fazli za szybko pozbył sie kierów i było tylko bez pięciu. Ta lewa byłaby za wygranie rozdania, gdyż na drugim stole przy grze utrzymali się NS:

W Nishat	N Meckstroth	E Nisar	S Rodwell
			1
2	pas	4	4
ktr.	pas…

Pakistańczyk z kartą W zalicytował bardziej ortodoksyjnie ‒ wszedł 2. N spasował, a E zalicytował równie bezkompromisowo, jak Rubin z jego kartą ‒ 4. Złapany za gardło Rodwell powiedział 4, które W skontrował. Nishat wyszedł asem kier i kontynuował królem. Rozgrywający przebił, ściągnął asa atu i odszedł atutem. W wziął i był wpuszczony. Odszedł blotką karo, po czym Rodwell trafił trefla i zapisał +590, zarabiając 3 imp.

Stosunkowo mało zgrana para Fazli – Zia nie uniknęła efektownego rozjazdu, który na szczęście nie kosztował zbyt wiele:

	AW
Rozd. 8/I	AW83
Nikt/W	AW1096
	A10
7653	WNES	KD84
KD107		9
K		D75432
D764		W5
	1092
	6542
	8
	K9832

W Becker	N Fazli	E Rubin	S Zia
pas	1	pas	1
pas	2	pas…

Najwyraźniej Fazli po odpowiedzi 1 nie chciał licytować od razu końcówki, a nie mając odpowiedniej aparatury, wybrał forsujący teoretycznie rewers z przeskokiem. Jednak Zia nie dał się sforsować. Ta pięcioatutówka zakończyła się wpadką za 150.

Na drugim stole Meckstroth – Rodwell po otwarciu 2BA doszli do 4, które Nisar (E) skontrował. Po ataku królem pik, Meckstroth zabił asem i odwrócił waletem, a E po wzięciu na damę zagrał trzeci raz w piki. Na zagranego teraz kiera W dołożył siódemkę, a rozgrywający ósemkę… E, który przecież skontrował, zasługiwał na lewę atutową ‒ jego dziewiątka wzięła. W musiał wziąć jeszcze dwie lewy atutowe i bez jednej, za 100. 2 imp dla Amerykanów.

Jeszcze dwa rozdania tego segmentu ilustrują dobrze styl gry Pakistańczyków:

	K93
Rozd. 11/I	A865
Nikt/S	A7
	KW108
A1076542	WNES	D
KW107		D4
4		K10982
6		D7542
	W8
	932
	DW653
	A93

W Becker	N Fazli	E Rubin	S Zia
			pas
pas	1	pas	1
2	ktr.1)	pas	2BA
pas	3BA	pas…

¹⁾„silna” ręka zrównoważona (NS grali słabym otwarciem 1BA).

Kto gra ostro, wygrać musi… Rubin wyszedł 10, a po wzięciu lewy kontynuował kolor. E wziął na damę i odszedł damą pik. Lewę wziął król ze stołu i Zia zagrał blotkę karo. E wskoczył królem, co wypuszczało kontrakt, i odszedł w karo. Teraz ze stołu walet trefl. Czy Rubin przypuszczał, że S ma asa pik, a W asa trefl? W każdym razie wskoczył damą. Zia pobił asem i miał już 9 lew. 400 dla Pakistanu.

Na drugim stole W licytował, a właściwie zalicytował, bardzo nieortodoksyjnie:

W Nishat	N Meckstroth	E Nisar	S Rodwell
			pas
pas	1BA	pas	21)
pas	22)	pas	23)
3	pas…

¹⁾Stayman-puppet;

²⁾brak starszej piątki;

³⁾brak starszej czwórki albo czwórka pików.

Przy tym rozkładzie 9 lew było bezproblemowe i 11 imp dla Pakistanu.

Swoją drogą, dzisiaj chyba jednak wielu graczy z ręką W otworzyłoby 1.

	2
Rozd. 12/I	A5
NS/W	KD8753
	K1093
AW1096	WNES	KD74
762		KW984
W10		‒
A82		DW65
	853
	D103
	A9642
	74

W Becker	N Fazli	E Rubin	S Zia
pas	1	1	1BA
ktr.1)	2	2	pas
pas	3	pas	3
3	pas…

¹⁾w zasadzie piki i trefle.

Zia po naturalnym otwarciu partnera 1 zalicytował półblefowe 1BA, które zaburzyło parze WE obraz rozdania. Znaleźli co prawda piki, ale nie zalicytowali końcówki. Trudno się dziwić, gdyż E, do którego praktycznie należała decyzja, mógł się spodziewać u partnera tylko czterech pików.

W Nishat	N Meckstroth	E Nisar	S Rodwell
pas	11)	1	pas
1	2	4	pas…

¹⁾Precision – 11-15 PC, przygotowawcze lub naturalne.

Tutaj Rodwell nie wiedząc, że jego kara dają takie szanse (otwarcie przyrzekało w nich na razie tylko dubla), spasował po wejściu 1 i Pakistańczycy bez problemu doszli do końcówki. Nishat trafił kiery i wziął 11 lew.

Amerykanie zanotowali kilka drobnych zysków, ale ostatnie rozdanie pierwszej ćwiartki było udane dla Pakistańczyków:

	W74
Rozd. 16/I	AD
WE/W	64
	A106542
A8	WNES	KD9
KW95		6432
KDW109		853
D9		KW3
	106532
	1087
	A72
	87

Początek na obu stołach był taki sam ‒ W 1, a N wchodził 2. Potem drogi się rozeszły:

W Becker	N Fazli	E Rubin	S Zia
1	2	ktr.1)	pas
3	pas	4	pas…

Rubin dał naukową kontrę negatywną, po której Becker zalicytował, co ma, i Amerykanie zagrali końcówkę kierową. Obrońcom należały się dwa asy i dwa atuty ‒ bez jednej.

Nisar zalicytował zdroworozsądkowo ‒ w tym stylu czwarta szóstka w kierach to nie kolor… Z drugiej strony, przy tak elastycznym podejściu, czy trzecia ósemka karo to fit?

W Nishat	N Meckstroth	E Nisar	S Rodwell
1	2	2	pas
3	pas	3BA	pas…

Tu było 9 lew i Pakistan zarobił tu 12 imp.

Po pierwszej szesnastce zdecydowani faworyci ‒ BECKER ‒ prowadzili 45-39, ale było widać, że pełna improwizacji gra graczy z Pakistanu wróży jeszcze sporo emocji. Kibice nie byli przekonani jednak, czy wytrzymają ten mecz kondycyjnie ‒ w końcu był to już ich piąty dzień nieprzerwanej gry w czwórkę.

Po pierwszym rozdaniu drugiej ćwiartki prowadzili już Pakistańczycy.

	D9
Rozd. 17/II	K83
Nikt/N	K764
	W642
W1084	WNES	K652
W10		A6542
AD98		‒
A103		KD98
	A73
	D97
	W10532
	75

To chyba jedno z nielicznych rozdań, w których Meckwella zawiódł system:

W Meckstroth	N Fazli	E Rodwell	S Zia
	pas	1	pas
1*	pas	3*	pas
3BA	pas…

1 ‒ z pewnymi typami rąk 3+ karty w pikach;

3 ‒ 3-4 (częściej) piki, krótkość karo.

N wyszedł w karo. Rozgrywający pobił damą podłożoną dziesiątkę i zagrał waleta pik ‒ dama, król, as. Teraz karo ‒ ósemka, król (ze stołu kier). Fazli zagrał króla kier, który został przepuszczony. Przepuszczony został także następny kier. Zia wziął damą i zagrał w pika. Meckstroth, przypuszczając, że kiery się nie dzielą, zaimpasował ósemką i bez jednej.

Na drugim stole Nisar po raz kolejny pokazał, że jego brydż to nie jest gra na punkty:

W Nishat	N Weichsel	E Nisar	S Lawrence
		1	pas
1	pas	4*	pas
4	pas…

4 ‒ splinter.

N wyszedł w trefle i W po lewie na dziesiątkę zagrał blotkę pik do króla. S, po asie, zagrał w trefla, ale N, po damie pik, nie dał mu przebitki, tylko zagrał w karo… Swoje, 10 imp ‒ 49-45 dla nowego lidera.

A co dalej ‒ to oczywiście w następnym odcinku…