TECHNIKA
EDWIN KANTAR
Mecz | 965 | |
Rozd. 13 | AK2 | |
N/Obie | 843 | |
AW98 | ||
WNES | ||
AKDW108 | ||
D3 | ||
K76 | ||
D10 |
W | N | E | S (Ty) |
1 | pas | 2 | |
pas | 3 | pas | 3BA |
pas | 4 | pas | 4 |
pas | 4 | pas | 5 |
pas… |
2 – forsing do końcówki z mocnym kolorem;
3BA – dobra ręka bez krótkości.
4,4,4 – cue bidy;
5 ‒ inwit szlemikowy.
Pierwszy wist: W.
EDWIN KANTAR KOMENTUJE:
Po tym, jak twój partner rozpoczął licytację, najpierw forsujesz licytację do dogranej odzywką 2, potem zachęcacie się wzajemnie do gry premiowej, ale ostatecznie zatrzymujecie się w pięciu pikach. Szlemik ma w tym rozdaniu 50% szans realizacji, końcówka jest pewna, a 5 zdecydowanie nie jest kontraktem twoich marzeń. Gorzej od niego wygląda chyba tylko 5BA. Trzeba to jednak jakoś rozegrać. Czy masz pomysł, jak zrobić to bezpiecznie?
Twoim najważniejszym zadaniem jest niedopuszczenie gracza E do ręki, gdyż zagranie przez niego w karo nie wróżyłoby ci niczego dobrego. Gra na impas treflowy nie jest więc dobrym pomysłem. Pamiętaj, że w tym rozdaniu gracz E jest twoim niebezpiecznym przeciwnikiem.
Pierwszą lewę weź oczywiście damą kier w ręce i zaatutuj dwukrotnie.
Jeśli piki dzielą się 2-2, sprawa jest już prosta. Ściągasz asa i króla kier, a z ręki dodajesz trefla. Następny twój ruch to as trefl, a potem walet trefl na ekspas. Jeśli króla trefl ma E, żałujesz, że nie wylicytowałeś szlemika, a jeśli lewę weźmie W, to może tylko ściągnąć asa karo. Zapiszesz więc 680 albo 650 po swojej stronie.
Jeśli zaś atuty podzieliły się 3-1, nie ściągaj ich do końca, ale zostaw w dziadku dziewiątkę pikową. Ona się jeszcze bardzo przyda.
Kolejne twoje kroki to zgranie topów kierowych (ponownie z ręki trefl), a w następnej lewie zagranie asa i waleta trefl. Jeżeli E nie położy króla, zrzucasz karo. Jeśli lewę weźmie W, a trefle dzielą się 4-3, obrońcy muszą ściągać asa karo, gdyż w dziadku leżą dwa dobre trefle, do których dojściem jest 9.
Może być również tak, że gracz W miał piątego króla trefl, a E trzy piki i twój LHO jest wystarczająco mądry, by zagrać w trefla jeszcze raz. Zawodnik E przebija, a ty musisz wykazać maksymalną czujność i nadbić tę lewę wysokim atutem, a nie ósemką. Ona będzie potrzebna jako niezbędny element komunikacji z fortą treflową w dziadku.
Wskazówka: mając solidny kolor atutowy zawierający jedną niską blotkę, bardzo niechętnie rezygnuj z tej karty. Często możne ona zapewnić ci kluczową komunikację między stołem, a ręką.
Pełny obraz wszystkich czterech rąk w tym rozdaniu wygląda tak:
965 | ||
AK2 | ||
843 | ||
AW98 | ||
73 | WNES | 42 |
W1097 | 8654 | |
AD2 | W1095 | |
7532 | K64 | |
AKDW108 | ||
D3 | ||
K76 | ||
D10 |
Przekład i opracowanie: W. Starkowski.
Dziękujemy za zgodę na wykorzystanie materiałów Edwina w „Brydżu”.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.